غزل شماره ۲۷۴

به دور لاله قدح گیر و بی ریا میباش

به بوی گل نفسی همدم صبا میباش

نگویمت که همه ساله می پرستی کن

سه ماه می خور و نه ماه پارسا میباش

چو پیر سالک عشقت به می حواله کند

بنوش و منتظر رحمت خدا میباش

گرت هواست که چون جم به سرّ غیب رسی

بیا و همدم جام جهان نما میباش

چو غنچه گر چه فروبستگی ست کار جهان

تو همچو باد بهاری گره گشا میباش

وفا مجوی ز کس ور سخن نمی شنوی

به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا میباش

مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ

ولی معاشر رندان آشنا میباش

تو کار خیرات را انجام بده و ار بنده ی خدا تمنای جواب نداشته باش خداوند در جای دیگر جواب کار خوبت را می دهد. رحمت خداوند شامل حالت شده و مالی خوب به تو می رسد. گره از کارت باز می شود. تو کار خودت را بکن دشمن شکست می خورد و دست به هر چه بزنی طلا می شود.